آنچه در مدرسه عمری که آموختمی

به یکی لقمه نان آنهمه بفروختمی 

مدرکم را به در کوزه نهادم شد خشک

بسکه فریاد زدم واعطشا سوختمی

در پی کار به هر در که تو گوئی زده ام

جامه ار آهن و کفشی ز چدن دوختمی

شمعها نذر نمودم که روم بر سر کار

حیف از آن همه شمعی که بر افروختمی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: